Χριστανισμός
Χριστιανισμός ονομάζεται η θρησκευτική πίστη που αναγνωρίζει ως ιδρυτή και κεντρικό πρόσωπο του συνόλου της διδασκαλίας της, τον Ιησού Χριστό, όπως παρουσιάζεται στα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Αυτό σημαίνει, πως πέρα από κάθε άλλη έννοια που περιλαμβάνει η θρησκεία αυτή, οι οπαδοί του Χριστιανισμού εστιάζουν την προσοχή τους και έχουν ως κοινό σημείο αναφοράς το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Αποτελείται κυρίως από την Καθολική Εκκλησία, την Ορθόδοξη Εκκλησία και τις Προτεσταντικές Εκκλησίες.Θεός
Ο Χριστιανισμός ως μονοθεϊστική θρησκεία δέχεται ένα Θεό, που δημιούργησε τον κόσμο "εκ του μη όντος" υποδηλώνοντας έτσι τη διαφορετική ουσία του "όντος" και άκτιστου θεού, από αυτήν του "μη όντος" και κτιστού κόσμου.
Περισσότερα για τον Χριστανισμό εδώ Θοδωρής Μητσικάρης
Στ' τάξη
20ο Δημοτικό Σχολείο Σερρών
Ελληνική Εθνική Θρησκεία – Δωδεκαθεϊσμός
Είναι το σύνολο των αντιλήψεων και λατρευτικών πρακτικών που εξέφρασε και εκφράζει το έθνος των Ελλήνων από τα βάθη της αρχαιότητας έως και σήμερα.
Δεν αναγνωρίζει δόγματα, ιερά βιβλία, προφήτες, κεντρικά ιερατεία και αυστηρά τυπικά, αλλά αλλάζει την μορφή της ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία, νοοτροπία και θεσμούς της κοινότητας (αυτόνομης πόλης κατά την αρχαιότητα) που κάθε φορά την εκδηλώνει. Νομική προσωπικότητα απέκτησε η Ελληνική Εθνική Θρησκεία τον Ιούνιο του 1997 με την ίδρυση του Ύπατου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών (Υ.Σ.Ε.Ε.). Δεν έχει όμως αναγνωριστεί από την επίσημη Ελληνική Πολιτεία, κυρίως για τον λόγο ότι στην Ελλάδα δεν προβλέπεται αναγνώριση Θρησκειών.
Οι ιδρυτές της ΕΕΘ θεωρούν εαυτούς φυσικούς συνεχιστές της αρχαίας εθνικής λατρευτικής παράδοσης
Στην ελληνική θρησκεία υπάρχει σεβασμός από την κοινωνία για τον ιερέα/εια, αλλά ποτέ δεν θεωρείται ο ίδιος άγιος. Πιστεύουν στους 12 Θεούς του Ολύμπου, τους σέβονται και δεν τους φοβούνται. Δεν υπάρχει ένας ιερέας που να θεωρείται εκπρόσωπος του θεού στη γη. Οι ιερείς που υπάρχουν είναι υπεύθυνοι και για τη συντήρηση του ναού και των τυπικών.
Οι πιστοί ζητούν από τους 12 Θεούς ευμένεια και υποστήριξη.
Περισσότερα για την Ελληνική Εθνική Θρησκεία – Δωδεκαθεϊσμόςκανε κλικ εδώ
Μαρία Μποζάνη
ΣΤ 2 – 20ο Δημοτικό Σχολείο Σερρών
ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ
Θρησκεία μονοθεϊστική. Ιδρυτής ο Μωάμεθ (570 μ.Χ.- 632 μ.Χ.)
Το πρώτο του κήρυγμα στη Μέκκα. Οι άνθρωποι εκεί αντέδρασαν στις μονοθεϊστικές αντιλήψεις και τον ανάγκασαν να καταφύγει στη Μεδίνα.
Η διδασκαλία του περιέχεται στο Κοράνιο (114 κεφάλαια «Σούρες»). Αποκαλύφθηκε στο Μωάμεθ από τον αρχάγγελο Γαβριήλ. Θεωρείται θείο και αλάθητο.
Βασικές διδασκαλίες του Κορανίου
ü Ένας είναι ο Θεός (Αλλάχ). Ο Μωάμεθ είναι ο τελευταίος και μεγαλύτερος προφήτης. Προηγήθηκαν κι άλλοι μικρότεροι.
ü Υπάρχουν άγγελοι και διάβολος (Ιμπλίς)
ü Το κισμέτ καθορίζει τη ζωή και τις πράξεις του ανθρώπου.
ü Υπάρχει τελική κρίση και ανταπόδοση(παράδεισος-κόλαση).
ü Ένα πρόβλημα της Μουσουλμανικής Θεολογίας είναι η αντίφαση μεταξύ της ιδέας της ανταπόδοσης και του κισμέτ.
Κατά την διάρκεια της ζωής τους οι πιστοί πρέπει να πιστεύουν στις βασικές αρχές που διέπουν τον Ισλαμισμό που είναι οι λεγόμενοι πέντε στύλοι της θρησκείας που κάθε καλός μουσουλμάνος πρέπει να ακολουθεί .Ο Σαχάντα είναι η πρώτη αρχή και πρόκειται για την ομολογία πίστης .Συμφώνα με αυτή την αρχή "Δεν υπάρχει άλλος θεός πλην του Αλλάχ" .Η Σαλάτ-νάμας είναι η προσευχή που πρέπει να γίνεται πέντε φορές την ημέρα και ο πιστός πρέπει να είναι στραμμένος προς την κατεύθυνση του ορίζοντα που βλέπει στην Μέκκα .Η αρχή Σάουμ είναι η νηστεία και η αποχή .Όλοι οι πιστοί κατά τον μήνα του Ραμαζανιού οφείλουν να νηστεύουν από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου .Το βράδυ η νηστία δεν ισχύει .Η Ζακάτ είναι η αρχή της ελεημοσύνης και του εξαγνισμού .Όποιος μουσουλμάνος έχει κάποιο εισόδημα οφείλει να δίνει ένα μέρος του για αγαθοεργίες .Τέλος η αρχή Χάτζ είναι το ιερό προσκύνημα στη Μέκκα που κάθε μουσουλμάνος πρέπει να κάνει έστω και για μια φορά στην ζωή του.
Περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ Ηλέκτρα Πολούα – ΣΤ 2’
Αντωνία Διαμαντίδου
ΚΟΥΜΦΟΥΚΙΑΝΙΣΜΟΣ
Ο Κομφουκιανισμός είναι η πιο διαδεδομένη θρησκεία στη Κίνα. Η ίδια βασίζεται στην ηθική διδασκαλία του Κομφούκιου (551-479) καθώς και σε παραδοσιακό υλικό θρησκευτικό και ηθικού χαρακτήρα που μελέτησαν αυτός και οι μαθητές του. Η θρησκεία αυτή έχει διαδοθεί κυρίως στην Κίνα, στην Ιαπωνία, στην Κορέα και στο Βιετνάμ.
Στην εποχή του ο κινεζικός λαός υπέφερε από εμφύλιους πολέμους στους οποίους η κεντρική εξουσία της δυναστείας Τσε αδυνατούσε να επιβληθεί, ο Κομφούκιος αφιέρωσε την ζωή του στη διαμόρφωση ηθικό-θρησκευτικού συστήματος που θα επέφερε τις βάσεις για μια αρμονική κοινωνία.
Η βάση αυτή ήταν περισσότερο ηθική παρά θρησκευτική. Ήταν αντίθετος με τις δεισιδαιμονίες με τις οποίες το πλήθος είχε ταυτιστεί.
Πίστευε ότι η κοσμική τάξη παρομοιάζεται με την ηθική τάξη, δίδαξε την αρετή ως προϋπόθεση για τη συντήρηση της κοινωνίας.
Για περισσότερα κάντε κλικ εδώ Αρσινόη Αβραμίδου
Στ' τάξη
20ο Δημοτικό Σχολείο Σερρών
Μπαχάι Πίστη
Με τον όρο Μπαχάι Πίστη εννοείται η νεότερη από τις θρησκείες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν παγκόσμιες, μιας και εμφανίστηκε μόλις στα μέσα του προηγούμενου αιώνα.
Υπήρξε φυσική συνέχεια της Μπαμπί Πίστης που ιδρύθηκε στο Ιράν από τον Σαγιέντ Άλι-Μουχάμαντ Σιράζι (1819-1850), τον επονομαζόμενο Μπαμπ (η Πύλη).
Προδρομική μορφή ο Μπαμπ προφήτευσε την άφιξη μιας παρουσίας μεγαλύτερης από τον ίδιο, ρόλο που ανέλαβε Ο Μιζρά Χουσεΐν-Αλί-ι-Νουρί ή Μπαχαολλά εφεξής αποκαλούμενος Μπαχαολλά, δηλαδή η ("δόξα του Θεού").
Οι πιστοί αυτής της θρησκείας ονομάζονται μπαχαϊστές
Δείτε περισσότερα εδώ
Φανού Ηλέκτρα
Στ' τάξη
20ο Δημοτικό Σχολείο Σερρών
Σιντοϊσμός
Σιντοϊσμός ή Σίντο (ακριβέστερα:σίν'τοου) (Ιαπ. 神道) είναι η αυτόχθων θρησκεία της Ιαπωνίας και για ένα διάστημα κρατική της θρησκεία. Στο κέντρο του Σιντοϊσμού βρίσκεται η λατρεία των κάμι (Ιαπ:神), ιαπωνικός όρος που σημαίνει θεός, θεότητα ή πνεύμα. Οι κάμι μπορεί να αντιστοιχούν σε θεότητες των φυσικών στοιχείων (π.χ. Αματεράσου, η θεά του Ήλιου) αλλά και σε πνεύματα που κατοικούν σε έναν τόπο (π.χ. σπηλιά, δέντρο ή ρυάκι). Κάθε ζωντανό πλάσμα και κάθε μη-ζωντανό αντικείμενο περιέχει ένα κάμι. Το σύνολο όλων των κάμι αποκαλείται "γιαογορότσου νο κάμι" (八百万の神) που κατά λέξη σημαίνει 8 εκατομμύρια κάμι (μπορεί να μεταφραστεί "άπειρα κάμι"). Κατατάσσεται στις ανιμιστικές θρησκείες. Στα Ιαπωνικά Σίντο (Shintō) σημαίνει «ο Δρόμος (τρόπος) των Θεών». Η προέλευση του Σιντοϊσμού χάνεται στις απαρχές της ιαπωνικής ιστορίας. Ως η μοναδική θρησκεία ως τον 6ο μ.Χ. αιώνα και ύστερα μαζί με τον εισαχθέντα από την Κορέα Βουδισμό, είναι συνυφασμένη με την εξέλιξη του ιαπωνικού πολιτισμού και με τη μοναδικότητα του ιαπωνικού τρόπου σκέψης και ζωής. Από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε έπαψε να είναι κρατική θρησκεία, και με τις πρωτοφανείς μεταβολές που γνώρισε η ιαπωνική κοινωνία, ο ρόλος του έχει περιορισθεί στα πλαίσια της εθιμοτυπίας. Ενώ 4 με 5 εκατομμύρια Ιάπωνες εκτιμάται ότι ασκούν ενεργά τον Σιντοϊσμό, ο αριθμός των έστω και περιστασιακά συμμετεχόντων υπολογίζεται για το 2003 στους 107.559.000, που αναλογεί σε ποσοστό 84% του πληθυσμού της χώρας. Αν θες να μάθεις περισσότερα για τον Σιντϊσμό δες εδώ ΓιάννηςΛίγδας
Στ' τάξη
20ο Δημοτικό Σχολείο Σερρών
Βουδισμός
Ο Βούδας γεννήθηκε ως Σιντάρτα Γκοτάμα, πρίγκηπας της φυλής Σάκυα του Νεπάλ (Σακυαμούνι) περίπου το 566 Π.Κ.Ε. Στη ηλικία των 29 εγκατέλειψε τις ανέσεις του βασιλικού οίκου, για να αναζητήσει το νόημα της οδύνης που αντίκριζε γύρω του. Μετά από 6 χρόνια σκληρής εκπαίδευσης και πειθαρχίας εγκατέλειψε την οδό του ασκητισμού και κάθισε κάτω από τον δέντρο Μπόντχι, σε γαλήνιο διαλογισμό.Την πανσέληνο του Μαΐου, με την ανατολή του πρωινού άστρου, ο Σιντάρτα Γκοτάμα έγινε Βούδας (Μπούντχα) ο Πεφωτισμένος.
Μετά τον θάνατο του Σιντάρτα Γκωτάμα ή Βούδα (από την αποκαλούμενη διδασκαλία του) που κατά τον μύθο επήλθε μέσω της φώτισης του, αναπτύχθηκε στην Ινδία ένα φιλοσοφικό και θρησκευτικό σύστημα που αργότερα διαδόθηκε σε όλη την κεντρική, νότια και νότια-ανατολική Ασία.
Ο Βουδισμός ανήκει στις απολυτρωτικές θρησκείες και εμφανίστηκε περίπου στο δεύτερο μισό του έκτου αιώνα .Βασικός στόχος του Βουδισμού είναι η απολύτρωση , η απαλλαγή του ανθρώπου απο την κατάσταση του πόνου και της φθοράς. Για αυτό το λόγο ο Βουδισμός συγκαταλέγεται στις θρησκείες με σωτηριολογικό περιεχόμενο. Η διδασκαλιία του Βουδισμού περιστρέφεται γύρω απο τέσσερις ευγενικές αλήθειες. Η αλήθεια του πόνου, η αλήθεια της αιτίας του πόνου, η αλήθεια της άρσης του πόνου και η αλήθεια της μέσης οδού που οδηγεί στην κατάργηση του πόνου. Περισσότερα για τον Βουδισμό εδώ ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΑΤΣΑΡΗΣ
Προτεσταντισμός
Στις 31 Οκτωβρίου 1517 θυροκόλλησε στην εξώπορτα του μητροπολιτικού ναού της Βιτεμβέργη τις 95 Θέσεις του, που αποτελούσαν μια ανοιχτή επίθεση εναντίον του παπισμού. Οι Αντιθέσεις, που κυκλοφόρησε ο Γιόχαν Τέτζελ προσπαθώντας να αντικρούσει τον Λούθηρο, δεν είχαν καμιά απήχηση και μάλιστα οι φοιτητές τις έκαψαν δημόσια. Ο Λούθηρος κλήθηκε σε απολογία ενώπιον της Δίαιτας (Βουλής) της πόλης Βορμς, στη Γερμανία, τον Απρίλιο του 1521. Η απολογία του τελείωσε με τα εξής λόγια: Εάν δε με πείσουν, με επιχειρήματα από την Αγία Γραφή ή με αδιάσειστη λογική, δεν μπορώ να αναιρέσω τις θέσεις μου, γιατί δεν πιστεύω στο αλάθητο του πάπα, ούτε στο αλάθητο των συνόδων, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι πολλές φορές και οι πάπες και οι σύνοδοι έχουν σφάλει και έχουν πέσει σε αντιφάσεις. Εγώ έχω πειστεί από τα βιβλικά επιχειρήματα που έχω ήδη αναφέρει, και είμαι απόλυτα ενωμένος με το λόγο του Θεού. Δεν μπορώ και δε θέλω να ανακαλέσω τίποτα, γιατί δεν είναι ορθό, και αντίθετα είναι επικίνδυνο να πράττει κανείς αντίθετα με τη φωνή της συνείδησής του. Ο Θεός ας με βοηθήσει.
Με τα επόμενα έργα του ο Λούθηρος μεγάλωσε το χάσμα που τον χώριζε με την Καθολική Εκκλησία, ενώ βρήκε ιδιαίτερη απήχηση στη Γερμανία, αλλά και σε άλλες χώρες της βόρειας, κυρίως, Ευρώπης.
Ο Πάπας αφόρισε το Λούθηρο, ενώ αυτός έκαψε δημόσια τις παπικές "βούλες" που του είχαν αποσταλθεί. Έτσι άρχισε μια διαμάχη, που έμελλε να τελειώσει μόνο με την απόσπαση των Προτεσταντών από την Καθολική Εκκλησία. Ένα από αυτά που κατάγγειλε ο Λούθηρος, ήταν και η ανάμειξη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην κοσμική εξουσία. Αν και αρχικά δεν σχεδίαζε μια ευρεία μεταρρύθμιση, το πεισματικά ανυποχώρητο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, αλλά και η έντονη προσωπικότητα του ίδιου του Λούθηρου εξελίχθηκαν σε μια αντιπαράθεση που οδήγησε στη δημιουργία ενός από τους τρεις μεγάλους κλάδους, του Χριστιανισμού, μαζί με τον Ρωμαιοκαθολικισμό και την Ορθοδοξία. Κατερίνα Σιαμπάνη
Στ΄ Τάξη
